Dzień dobry,

mam na imię Łukasz i mieszkam w Anglii już 10 lat. Pomyślałem, że skoro obraz wart jest tysiąc słów, chciałbym zamieszczać zdjęcia obrazujące ten Zachód, do którego Polacy tak tęsknią. 

A zatem, zapraszam.

Odc. IV

"Mydło wszystko umyje..."

Tak, jak w każdym socjalizmie, również w Anglii obywatel jest kimś, kto musi się bez pewnych "komfortów" obywać. Większość (o ile nie wszyscy) z nowoprzybywających po przyjeździe ze zdziwieniem konstatuje, że Anglicy mają w domach dwa krany:

Jeśli ktokolwiek z czytających ten wpis zastanawia się właśnie, cóż w tym na tyle nadzwyczajnego, by dedykować temu zjawisku osobny wpis na blogu? Otóż jest to rozwiązanie na wskroś niepraktyczne i do tego łatwo się poparzyć, bo z  kranu z ciepłą wodą zazwyczaj leci praktycznie wrzątek. Jedyną metodą jest kurek i napełnienie umywalki wodą. Niby proste, ale ile się przy tym czasu i wody marnuje...

Skąd więc ta nonszalancja - przecież to rozwiązanie występuje nie tylko w starych , ale także w nowowybudowanych angielskich domach?

Powodów jest kilka:

1. Cena - najtańsze rozwiazanie. Zarówno ze względu na koszt materiału jak i robocizne.

W przypadku Anglii proszę pamiętać, że najdroższym "fachowcem" w Anglii jest hydraulik. Nowe kurki kosztują między 11 a 18 funtów, podczas gdy najtańsze "mieszadełko", to przynajmniej 40 funtów.

2. Przyzwyczajenie - patrz pierwszy obrazek. Anglicy są tradycjonalistami, więc w porównaniu z myciem na klęczkach - mycie na stojąco jest tutaj krokiem milowym, jeśli nie wręcz ekstrawagancją.

Ale najważniejsze i kluczowe jest co innego:

3. Kurek z zimną wodą MUSI postarczać użytnikowi wodę PITNĄ - gotową  do bezpośredniego  spożycia. Takie są tutaj przepisy. 

W starych angielskich domach (budowanych po II WŚ i wcześniej ) na strychu był/jest umieszczony zbiornik z zimną wodą, który zaopatrza/ł drugi, mniejszy zbiornik, gdzie woda dla "gorącego" kurka była podgrzewana. Niestety te zbiorniki z zimną wodą na strychu nie gwarantowały nigdy, że woda w nich przechowywana będzie po podgrzaniu zdatna do spożycia. W nowych domach zimna woda trafia do boilera, który ją podgrzewa i przesyła do kranu. 

Także łączenie dwóch źródeł wody - gorącego i zimnego w Anglii jest niemile widziane, bo oznacza brak wody pitnej w kranie.

No i na to powie Polak - "A co to za problem, przecież my nie pijemy wody z kranu w Polsce?"

I tutaj z pomocą przychodzi nam nauczycielka historia:

Lista płaczu

Problem zdatnej wody, to problem życia i śmierci, to problem alkoholizmu, to problem awitaminozy,  to matka wielu problemów, z którymi Wlk. Brytania nie umiała sobie poradzić przez praktycznie cały czas swojego istnienia.

Anglicy, nawet jeśli jedli jakieś owoce bądź warzywa, to do połowy XIX wieku panicznie bali się je jeść surowe. Nikt przy zdrowych zmysłach nie pił wody w Anglii. Albo mleko, albo herbata, albo kawa, albo alkohol. To dlatego Anglicy tak szybko upijają się importowanym piwem - ich piwo jest niskoprocentowe, bo chodziło o zastąpienie wody czymś zdatnym do picia. Pamiętajmy, że piwo dawano już chłopcom w wieku lat 10.

Pytanie na śniadanie jest takie - czy w Polsce też było tak źle z wodą/higieną jak w Anglii?

Nie umiem sam odpowiedzieć, natomiast postaram się rozwinąć temat żywności w Anglii, bo wiąże się on ściśle z dzisiejszą notką.

Dziękuję za uwagę.

	deszcznocity
	25 maja 2017 23:23