"1351 - Statut pracowniczy - ustalenie maksymalnej stawki za pracę na roli"

Wracamy do dyskusji o wiki?

przepraszam, nie jestem w temacie

On usiłuje żartować. Postawił się tutaj w roli arbitra. Zawsze możesz go wyrzucić

Chodzi mi o to, że to dziwne, aby statut pracowniczy ustalał maksymalną stawkę za pracę. Pracodawca jest raczej zainteresowany jak najmniejszą płacą, a jeżeli podaż pracowników jest zbyt mała, to powinien mieć w nosie górny pułap wynagrodzenia.

Więc zdanie zacytowane z wiki wydaje mi się wikibełkotem.

""1547 - (kolejne) Prawo o przeciwdziałaniu włóczęgostwu - karą było wzięcie w niewole na 2 lata, jeśli uciekłeś i cię złapali, karą była dożywotnia niewola (zniesiono to prawo po 3 latach)

Rambo też miał problem z prawem o włóczęgostwie."

A tutaj zarzuciłem temat do zgłębienia przez kogoś, kto ma pojęcie o prawie amerykańskim i jego dziwnych kazusach wyrosłych z prawa brytyjskiego. Ale kto docenia i rozumie takie rzucone półgębkiem. Lepiej patrzeć z góry na kretyna, który tu trafił, bo chciał.

Czyli wówczas mobilność zawodowa była zaciekle zwalczana. Sporo się zmieniło.

Za wzorzec z Sevres "mobilności zawodowej" uchodzą USA, a tymczasem:

Prawny zakaz „włóczęgostwa” odegrał ogromną rolę w kształtowaniu się amerykańskiego społeczeństwa. Na Południu pozwolił on de facto zachować de iure zniesione niewolnictwo - Afroamerykanie zyskali wolność, ale gdy próbowali opuścić plantację swojego pana, natychmiast popełniali przestępstwo „włóczęgostwa”, za które w majestacie prawa można ich było ukarać np. niewolniczą pracą.
Sąd Najwyższy uznał w 1972 roku zakaz włóczęgostwa za mętny i jako taki gwałcący prawo obywateli do uczciwego procesu. Zamiast tego zaczęto więc używać innego, tym razem już bardzo precyzyjnego pojęcia, którego znowu nie da się chyba przełożyć na polski. To „loitering”, czyli „remaining in place for no apparent purpose”.

źródło: http://wo.blox.pl/2008/08/Land-of-the-imprisoned.html

(autor wspomina, że pojęcie włóczęgi w powyższym kontekście wywodzi się z Anglii)

Polska też podjęła próbę karania włóczęgów - pojawia się w polskim (II RP) ustawodawstwie pojęcie domu pracy (czyż to nie workhouse?) - z rozróżnieniem na domy pracy przymusowej i dobrowolnej.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 października 1927 r. o zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa.

Stara, dobra Anglia, ileż ona dała Światu...

To wcale nie jest dziwne w kontekście poniższych faktów:

Tzw. enclosures(o których ostatnio wspomniałem), czyli parcelowanie ziemi oznaczało de facto zmniejszenie areału rolnego. Wg tych danych (strona 35):

http://www2.warwick.ac.uk/fac/soc/economics/staff/sbroadberry/wp/britishgdplongrun8a.pdf

Anglia zaraz po wprowadzeniu prawa o parcelacji miała 4,45M ha ziemi uprawnej. Dzięki temu prawu areal rolny stale się pomniejszał. Ponownie poziom z 1270 roku osiągnęła Anglia dopiero w 1800 roku!!!

I nie pomogło sprowadzanie z Flandrii i Holandii inżynierów i ludzi znających się na osuszaniu tenerów - pamiętajmy że Anglia miała mnóstwo mokradeł, które zostały z czasem osuszone pod uprawe ziemi.

Proszę również spojrzeć na powyższy dokument na stronę 40. Skok w liczbie hodowanych owiec owiec zraz po wprowadzeniu enclosures (kolumna czwarta od lewej strony - sheep) z 10,99 na 16,14 w przeciągu 40 lat!!!

Problem włóczęgostwa był taki, że przez parcelację wywołano bezrobocie. Bezrobotni przenosili się do tych parafii (na nasze: gmin) gdzie może i nie było pracy, ale przynajmniej można było coś użebrać, bo byli bogaci włościanie i właściciele ziemscy, którzy byli opodatkowani specjalnie na potrzeby pomocy biednym. Rozdawaniem jałmużny zajmował się Kościół. No ale jak się zamknęło 800 klasztorów w dobie reformacji i wyrugowało Kościół , to nie ma co się dziwić. Pamiętajmy, że w protestantyzmie coś takiego jak uczynki miłosierdzia względem ciała to jest kpina w najlepszym razie.

W Polszcze owies był podstawą wyżywienia w najuboższym regionie - na skalnym Podhalu. Tam się po prostu nic innego nie rodziło. Potem doszły grule. Poza tym w Rzyczypospolitej głód, powiedzmy strukturalny, faktycznie nie występował.

OK, ja to wszystko rozumiem, ale napisał Pan: "@Czepiak1966 29 maja 2017 23:46"1351 - Statut pracowniczy - ustalenie maksymalnej stawki za pracę na roli"   Wracamy do dyskusji o wiki?

przepraszam, nie jestem w temacie

 deszcznocity 30 maja 2017 01:44 odpowiedz".

To było o maksymalnej stawce za pracę i zaraz do tego wrócę. Ja, z kolei, napomknąłem tam o dyskusji o wikipedii - Pan nie jest w temacie i nikt od Pana nie wymaga czytania wszystkiego tutaj. A wzięło się to nawiązanie od http://krzysztof-osiejuk.szkolanawigatorow.pl/o-tym-jak-wikipedia-napompowaa-mi-ego#1461 .

Wróćmy do maksymalnej stawki USTAWOWEJ. Ja się pytam, czy to ma (miało) sens? Może miało, ale może ktoś to wyjaśni, tak samo jak Wolfram wyjaśnił włóczęgostwo?

Ja rozumiem walkę o jak największą stawkę minimalną, ale o maksymalną?  I, z dyskusją o wiki w tle, zastanawiam się kto jest nielogiczny: ówczesny ustawodawca, czy wikipedia? 

Ja nie wiem, ręcy mnie opadają czasem.

Proszę mi napisać jaki sens miała "wódka od 13nastej"

Nie wiem, dlatego chciałbym wiedzieć.

Anglia dzieli się na The City and The Shire -  zamierzam o tym napisać więcej niebawem

Pewnie pani gospodarze byli z klasy średniej-wyższej.

W Anglii mamy 3 klasy i w każdej dodatkowo jeszcze wewnętrzne podziały ze względu na majętność, status zawodowy i wykształcenie. To jest temat na osobny wpis.

No a dziś koszt utrzymania włóczęgostwa i "workhousów" został tak skutecznie przerzucony na kraje kolonialne (przy ich radosnej współpracy) że chętnych na brytyjskie obywatelstwo przybywa

"...Według najnowszych danych brytyjskiego urzędu statystycznego, w Wielkiej Brytanii mieszka ok. 984 tys. Polaków. W momencie wejścia Polski do Unii Europejskiej w maju 2004 roku było ich zaledwie ok. 44 tys.

W pierwszym kwartale br. blisko 13 tys. Polaków w Wielkiej Brytanii złożyło wniosek o potwierdzenie stałej rezydentury, uważanej za najlepszy - oprócz przyjęcia brytyjskiego obywatelstwa - sposób zabezpieczenia praw przed planowanym wyjściem kraju z UE. To najwyższy wynik w historii, a w porównaniu z ostatnim kwartałem przed ubiegłorocznym referendum w sprawie opuszczenia Wspólnoty liczba wniosków wzrosła ponad pięciokrotnie (2476 w drugim kwartale 2016 r.)..." (PAP)

Może się kolega orientuje jaka najczęściej liczba pada (nieoficjalnie) naszych rodaków na wyspach.

To oczywiste... Czas sztucznego podkarmiania kończy się zawsze upuszczaniem sadełka... Oficjalnie to się nazywa koniunktura gospodarcza i "kryzys"

strona 653 (moje tlumaczenie):

1292 - [...] Jedna warstwa lodu polaczyla Jutlandie (czyli Danie) i Norwegie, tak, iz podrozowano z latwoscia

1323 - zima byla tak sroga, iz zarowno konno jak i pieszo podrozowano po lodzie z Danii do Lubeki i Gdanska

takze chyba jednak Baltyk zamarzal

Raczej cały nie zamarzał, czyli do Szwecji jazda byłaby ryzykowna. Bałtyk to nie jezioro, nie tworzy płaskiej tafli lodu, tylko rumowisko brył lodowych między krórymi można szukać w miarę równej drogi. Co gorsza w kierunku na Szwecję trafiały się niezarznięte bajorka które trzeba było omijać. Co innego jazda do Danii z Gdańska. Ten odcinek regularnie zamarzał i faktycznie był używany do bezpiecznych przepraw. Niewykluczone że jednak jakiś ryzykant dotarł aż do Szwecji i stąd legendy.

Oczywiście że zamarzał. Była gospoda na środku Bałtyku.

A zeglarze armijni na tamte czasy jadali dobrze...